Geslapen, dat wel ja, maar ook gehuild, gebaald en gemaald….
Maar nu is het genoeg geweest. De vogels fluiten en we kunnen de lente ruiken. We hebben onze hulp gevraagd om niet te komen. Ik ga zelf poetsen. Ik ga de ramen opengooien en er eens grondig tegenaan. Zo’n moment van enorme poetswoede, daar moet ik van profiteren voordat ie weer voorbij is (en god mag weten wanneer er dan weer één voorbij komt).
Isisje is bij opa en oma, mijn ouders. Ze heeft het enorm naar haar zin. Opa is een boomhut aan het bouwen (kan nu eindelijk op zijn 62e zijn jongensdroom gaan verwezenlijken…). Onze kleine tornado houdt zowel opa als oma lekker bezig en dat is maar goed ook. Ik kan de gedachte niet verdragen hoe het moet zijn voor ouders om te horen dat je kind ziek is, ookal is dat kind nu al 36. Ik zou helemaal gek worden als Isis ziek zou zijn. Ik ben echt blij dat het mij treft en niet haar…
Opa en oma zijn een stuk strenger dan wij, dus we zijn erg benieuwd of het hen lukt om Isis groenten en broodkorstjes te laten eten, hihi. We roepen steeds dat ze daar sterk van wordt, maar daarvan is ze absoluut niet onder de indruk. “Mama, ik NIET sterk…” Tja,….. dan staat deze mama met haar mond vol tanden, want ik kan ook niet uitleggen waarom het nou zo fijn is om wel sterk te zijn….
Geheel in lijn met de lente denk ik aan de woorden van mijn altijd verstandige vriendin Ank: “Het is niet erg als er vogels van verdriet overvliegen, als ze maar geen nest maken in je haar.”
En tegelijkertijd denk ik dan, dat wordt sowieso lastig voor die vogels, haha, want dat haar is er binnenkort niet meer (of ben ik nu te cynisch voor jullie???)
Oké, time is up, niet lullen, maar poetsen (en wel letterlijk !!!)
Case of Dees 
Lieve Desiree, wat kan er toch veel gebeuren in een week. Wat vreselijk onwerkelijk. Hoop dat het schrijven en misschien de tuin, de zon en je kleine meisje je wat afleiding bieden van het malen en piekeren. Heel veel sterkte! Liefs, Eliane
Lieve Cecile/Dees,
Ik las op ons forum een berichtje van Berdie over jou en je log. Ik wil je zeggen dat ik vreselijk geschrokken ben. (wij allemaal trouwens) Ik ken je vooral als ongelooflijk sterke vrouw en hoop dat je je kracht kunt gebruiken om je hierdoorheen te slaan. Het voelt vooral als niet eerlijk dat dit jou overkomt, jij die altijd voor anderen klaarstaat. Zo te lezen krijg je al veel ondersteuning, hopelijk kunnen anderen er nu eens voor jou zijn!
Ik wens jou, je hubbie én Isis (naar wie ik natuurlijk vreselijk nieuwsgierig ben) ongelooflijk veel moed, kracht, geluk maar bovenal gezondheid toe. Liefs
Lieve Desiree.
Lieve mensen die allemaal op de weblog reageren.
Ik ben de moeder van Desiree. Mijn man en ik zijn behoorlijk geschrokken, we zijn er echt kapot van. Maar wat is het fijn, dat we zien dat onze dochter door jullie allemaal (mensen van het werk, internetvriendinnen en anderen,) enorm gesteund wordt.
Wij zijn afgelopen jaar gestopt met ons werk dus hebben nu alle tijd en met plezier vangen we Isis, Desiree en Robert op. Hoe meer we kunnen doen, des te beter gevoel geeft het ook ons. Dan doen we tenminste iets. Ik zal de weblog iedere dag volgen.
Veel liefs van mam en pap.
Lieve Cecile/ Desiree, ik las dat je een web-log bent gaan bijhouden en ga je hier dan ook zeker volgen. Meid, wat een onverwachte wending kan je leven zo ineens krijgen. Van denken over nieuw leven ineens moeten vechten voor je eigen leven. Zo oneerlijk!!! Ik wens je alle kracht en sterkte toe die je nodig zal hebben. En hoop van harte dat je als grote winnares deze strijd gaat winnen. Ik denk aan je. Liefs Noor (freya)
Lieve Dees,
Ik hoorde van de forum meiden over je ziekte. Ik heb het hele stuk hier zitten lezen. MEID wat vreselijk erg! En wat moet ik nog meer zeggen? Mijn zoon is in 2000 overleden en dan merk je dat mensen niet meer weten wat ze moeten zeggen. Net zoals vorig jaar mijn moeder overleed. WAT zeg je tegen iemand die dood gaat (mijn moeder ging zeker dood, die had een hersentumor) JIJ hebt nog wel kansen. WAT moet ik zeggen om je verdriet minder te maken? DAT kan ik denk ik niet, ik kan alleen laten merken dat ik aan je denk, met je mee leef en met je naasten. Probeer de moed niet op te geven, al weet ik dat het soms lastig kan zijn. Je hebt goede redenen om te blijven leven. Ik hoop dat het – simpel gezegd – met een borstamputatie weg is. Dat het gevaar weg is …. en dat je geluk en je levenslust weer voor 1000% terugkomt.
Ik denk aan je meis, en als wil praat, dan weet je me te vinden!
Liefs
Paula
vruchtbaarheid.org + OBGYN
Hallo Cecile,
Ook ik “ken” je van het forum. Ik weet niet wat ik moet schrijven want, wat ik ook zeg, het verdriet wordt niet minder en de ziekte gaat van mijn woorden niet weg.
Ik vind het knap dat je het zo beschrijven kunt hier….
Blijf toch positief denken(ook al is dat vaak onmogelijk), ik geloof er wel in dat positiviteit verschil kan maken….
Ik wens jouw, je man en Isis en je verdere famillie heel sterkte en heel veel beterschap toe…dat je maar gezond moge worden.
Groetjes
Jacqueline (mama van Amanthis)
Pffffffffff….. wat kan ik hier nu nog aan toevoegen….. Een enorme klap voor jullie, jullie directe familie, jullie vrienden, maar ook door de “internet-familie” gaat een golf van ongeloof. Ik wil je heel veel sterkte wensen: voor de behandelingen, voor de toekomst, maar vooral voor de psychische klap.
Lieve groeten,
Anita (Freya / Vruchtbaarheidsforum)
Mijn tante, mijn liefste tante,
Jij hebt een tumor, maar samen delen we het leed.
We gaan een rottijd tegemoet, maar laten jou geen moment alleen.
Het wordt vechten en hopen, pijn en veel verdriet.
Natuurlijk veel wachten op de tijd, maar opgeven doen wij niet.
Ik noem jou altijd ‘mijn tante’, hoewel jij daar schuddebuikend op reageert.
‘Het klinkt zo oud’ zeg je dan, maar ‘gekste tante’ klinkt toch niet verkeerd?
Je bent niet voor niets de leukste,
Vergeet je dat even niet.
Jij bent degene die ziet dat ik me shit voel,
In zware tijden van school en liefdesverdriet.
Lekker een dag naar de IKEA, met tassen vol naar huis,
“Ah dit is toch best handig?†verantwoorden wij ons thuis.
Dat is nou wat wij heerlijk vinden,
en waar we ons GEWELDIG door voelen,
Menig vrouw zal dit beamen en zal begrijpen wat wij bedoelen..
Lieve tante je moet weten,
Al ben je straks zwak en ziek,
Ik vertrouw erop dat je zal vechten,
Van dal tot piek.
Met volle tassen van de HEMA
en Ben en Jerry’s ijs,
Zullen we ons er doorheen slaan,
Desirée je bent mijn topwijf!
Liefs je nichtje
Lieve Cecile (zo ken ik je al zolang, dat ik je maar zo blijf noemen). Meid wat een verhaal en jeetje wat een zwaar behandeltraject. Maar jou kennende ga je de strijd om de overwinning keihard aan. Ik wil je heel veel sterkte toewensen voor nu en de komende tijd. Ik denk aan je.
Liefs van Tineke (Nog een kindjeboek Freya)
lieve cecile,
jeetje… je leven ineens zo andere wending…pff en wat oneerlijk!!
maar weet jeook al ken ik je een beetje van het web…je straalt kracht uit… en over de vogeltjes die niet in je haar gaan nestelen(omdat het toch uitvalt)moet ik zelf swat lachen!! je straalt nuchyerheid en kracht uit!! en weet je… dat is heel belangrijk!!
ik ga je volgen en voor je duimen lieverd!! want ik gun je nog een leven vol geluk met je man en isis en alle mensen waar je van houd!!en ik denk dat je dat gaat lukken lieverd!!
hele dikke kuss van sabina
je hebt me enorm geholpen met je adviesen over BV!
kusss
Dees/Cecile
Ik weet niet goed wat ik moet zeggen… Ik vind het zo ontzettend rot voor jullie. Hopelijk heb je genoeg kracht en steun om deze vreselijke ziekte te doorstaan! Je komt altijd over als een knokker, dus ik heb er wel vertrouwen in. Weet dat je niet alleen bent en dat ik, net als velen anderen, aan je denken en er voor je zijn.
Dikke knuffel,
Kirsten
Ik raak toch wel ontroerd hoor van al die lieve berichtjes die je hier krijgt. Stom eigenlijk, zit ik hier met een brok in mijn keel een beetje mutserig te lezen en tegelijkertijd moet ik lachen om je cynisme over je haar….. Typisch iets wat ik van jou zou verwachten hahaha
Het is hier al meer gezegd, maar juist door jouw houding en jouw mentaliteit heb ik er vertrouwen in!
Dikke knuffel!
Liefs Agnes
Lieve lieve Desiree,
Meid, we hadden afgelopen zaterdag een forummeeting van vruchtbaarheid… Toen kwam Anne met jouw verhaal… We schrokken vreselijk met z’n allen.
Hoe lang hebben we samen niet bij dezelfde topics geschreven? Heel lang.. voordat onze dromen eindelijk uitkwamen. Jij kreeg Isis, wij kregen Kristan..
Wat was jij altijd sterk tijdens het hele traject. Ook nu lees ik die grote kracht die in je zit in je berichten. Lieve meis, je hebt de kracht in je om dit traject ook met een positief resultaat af te ronden.
Ik zit zelf op dit moment in eenzelfde soort traject (moeder met 2e keer borstkanker, tante met eierstokkanker), waardoor er genetisch onderzoek plaats zal gaan vinden. We zijn nog niet helemaal eruit wat we moeten doen… het is zo’n ontzettende rotziekte!
Als je een keer een bakkie wilt doen… weet je mij te vinden! We zijn tenslotte vorig jaar plaatsgenoten geworden.
Een hele dikke kus en knuffel voor jou, jouw man, Isis en je hele familie!
Be strong! Keep on fighting!
Liefs Wilma
mama van 2 IVF-wondertjes
Jesse en Kristan
Lieve lieve Dees,
Via een ander forum viel mijn oog op een bericht dat het niet goed met je ging en ik klikte op de link. Het was een erge schok en door mijn tranen heen probeer ik wat te typen. Vind het zo erg. Jij die je porsie wel gehad hebt met die jaren van verdriet waar wij elkaar van kennen. Voor ons beiden liep het goed af en ons verdriet konden we achter ons laten. En zo stond je in de margriet omdat je zo trots was op je borsten waar je Isis mee hebt gevoed. Nu ben je aan een dagboek begonnen en ga je weer alles van je afschrijven zo helder en ik vind het erg knap. We hebben erg veel geduimt voor elkaar en dat heeft geholpen. Ik wil me nu helemaal lam draaien om jou weer gezond te krijgen.
Lieve lieve Dees en Robert en lieve Isis jullie gaan een moeilijke tijd tegemoet maar ik hoop dat je strijdlust overeind blijft.
Een hele dikke knuffel en een tranenwegvegende aai over je zachte wangen.
Liefs Peet moeder van Niels
Ha Dees,
Heb je tijger/poema printje gevonden en ga je volgen!!
we bellen, SMSen, mailen en webloggen, jij geeft het maar aan, niet gewenst; dan niet gewenst (gewoon wegdrukken), wel gewenst dan wel gewenst, ik kom desnoods midden in de nacht, maar dat weet je!
Ha die Tumor,
welke cel in Desiree’s lichaam heeft het in godsnaam aangedurfd om eens lekker te gaan muteren? wil de enige echte onruststoker aub opstaan? ik heb je nl. iets te vertellen. Overmatige groei is nergens goed voor!!!! Ook in het bedrijfsleven zie je dat dit zelden goed gaat. Op een gegeven moment raak je de controle kwijt en wordt je door de concurrentie(therapie) of de markt(wilskracht) aangevallen! En lieve cel; deze tijd is nu aangebroken en zowel de concurrentie als de markt hebben geen behoefte meer aan jou!. Wegwezen dus (je hebt nog even de tijd voor dat we je gaan elimineren dus wellicht kun je je alvast inlezen in wat management literatuur!)
Lief gezond weefsel,
De strijd gaat beginnen en jullie krijgen hulp van wat therapie en wilskracht. Ik wil jullie verzoeken om je zo lang mogelijk te verzetten tegen de ongewenste effecten hiervan. Stop even met delen waar nodig zodat Desiree haar haar blijft zitten en haar maagdarm kanaal het belangrijke voedsel netjes kan verteren. Ik zou het enorm op prijs stellen wanneer jullie hieraan meewerken.
Vriendelijke groetjes allemaal van Hanneke
lieve dees,
de tranen biggelen over mijn wangen als ik al die lieve berichtjes lees. Huilen kan zo heerlijk zijn als het spoorloos of een ander jank-programma betreft. Kan dit hele gedoe ook niet gewoon een programma zijn? Dat wij niet echt zijn en jij dit niet echt mee maakt?
Ik kan de cynische humor, ook van Hanneke wel waarderen! Dan wordt je ineens alleen wel weer echt mijn zus. en dan krijg ik weer een knoop in mijn buik… liefs je zus
ik zie je morgen
Lieve Desiree,
Ik vind het vreselijk dat dit jou nu moet overkomen,weet geen woorden te vinden op dit moment maar ben in gedachten veel met je bezig ik wens jou en Robert heel veel sterkte en sucses met de behandeling toe,lieve groetjes Rina.
Vanaf zaterdag, toen jouw moeder me belde Desiree, ben je bijna niet meer uit mijn gedachten. Maandag ontmoette ik Isis, jullie knap, lief, leuk kind, dat vrolijk mee boodschappen ging doen, zich gelukkig nog van niets bewust. Zoals Isis soms jullie steun is in het dragen van dit verschrikkelijke noodlot, zo is ondermeer dit weblog voor jouw ouders een steun om dit verdriet te dragen, omdat je zo open schrijft over wat je bezig houdt en zo duidelijk over wat je mankeert. Het ergste is altijd het machteloze gevoel dat je als ouders overvalt als je kind iets overkomt en je er helemaal niets aan kunt doen. Door dit weblog krijgen ze in ieder geval de kans om wat je tegen ze vertelt nog eens over te lezen, beter tot zich te laten komen en tegen sommige dingen misschien anders aan te kijken. Ook ik zal je bijdragen zeker lezen en wensen en hopen dat je er goed doorheen komt. Het lukte de medische wetenschap vaker om je geluk te bezorgen, dus waarom nu niet?
Heel veel groeten en heel veel sterkte,
Mariet
Cecile,zo “ken” ik je ook van de verschillende fora. Jij mij waarschijnlijk niet maar ik lees vaak berichtjes van je. Je bent er voor iedereen die een vraag of advies nodig heeft. Nu hoop ik dat wij met z’n allen er een beetje (maar het liefst heel veel) voor jou, je man en jullie dochtertje kunnen zijn. Heel erg veel sterkte!
hoi cecile,
ik heb je gesproken via het forum en heb je toen een pm gestuurt meid.wilde ff zeggen hoe veel ik met jullie mee leef ik heb er geen woorden voor lieverd.zal je hier blijven volgen heb nu je weblog opgeslagen.
wens jouw en je hub en familie heel veel sterkte toe in deze moeilijke periode?
dikke kus en knuffel annemarie
Ppffff wat kun je hierop nou zeggen…..??
Ik weet het eerlijk gezegd gewoon even niet…. sorry.
Wel dat ik jou, Robert en Isis alle kracht wens om jullie hoofd boven water te houden in deze afschuwelijke periode.
Sterkte!!
Simone (mama van Finette, IUI-forum)
hey meid.. ik heb net na je mailtje alles zitten lezen en ben er helemaal stil van.
zoals ik je al gemailt heb wens ik je ongeloofelijk veel sterkte..
en die lekkere cynische humor die moet je nooit verliezen.
ik herken het van mijn moeder, en het heeft haar ongeloofelijk veel geholpen.
ik kom regelmatig terug want wil graag op de hoogte blijven van hoe het met je gaat…
geniet van elke dag ;o)
hele dikke kus , Chantal
Lieve Dees/Cecile,
Hoewel ik je zo graag een betere, leukere film zou gunnen ga ik je zeker volgen.
Vanaf dat we elkaar ontmoet hebben volgenden we elkaar toch al, soms met hele tussenpozen maar nooit uit het hart 😉
En zoals beloofd als ik terug ben uit het VU en weer een beetje hersteld, kom ik je zeker opzoeken.
Ik ga er Tweede Paasdag heen en word de volgende dag geholpen.
Iets heel anders maar ook doodeng :-(((((((((
Maar ik ga het redden en dan kom ik!
Love you en alle sterkte voor jou, je hub, je meissie en je familie.
Ook namens Wim en Armando,
Edith
lieve ‘cecile’ (want zo ken ik je), ben blij dat ik even met je mee kan lezen. ik denk aan je en wens je heel veel hoop en geluk!
heel veel liefs,
‘maan’
Lieve cecile””Dees””
Hoi meid ,wat ontzettend ontroert ben en was ik na het lezen van jou berichtjes..
Wat een ommmedraai in een leven 360 graden geknakt…
Meid ik ben nu al trots op jou
🙂 dat je het zo oppakt..
Je bent mijn kanjer..
En in gedachte loop ik met jou mee…
En hoop ik dat we over 30 jaar
nog samen mogen huilen en lachen en trots kunnen zijn op onze kanjers van kinderen met mooie moeders..
Meid ik blijf bij je en wens je veel kracht…
Liefs debora
***Dreamer***