Zorgkantoor VGZ en het PGB huisbezoek

Afgelopen vrijdag vond het aangekondigde gesprek plaats tussen twee mensen van zorgkantoor VGZ en mijn vader, mijn moeder en mij. Het doel was om het PGB (persoonsgebonden budget), waarmee we zorg voor mijn vader inkopen, te evalueren, om te zien of we de administratie bijhouden, zoals bedoeld en hoe alles verder verloopt. De afdelingsmanager was zelf ook meegekomen. Het werd een heel fijn gesprek. Het zorgkantoor voert overheidsbeleid uit. De Wet Langdurige zorg, waar mijn vader onder valt, heette voorheen AWBZ. Dit jaar is er veel veranderd. U heeft vast iets meegekregen over de toestanden rondom de uitbetaling door het SVB. Er zijn veel zaken nog niet of nog niet goed geregeld. Huisbezoeken als deze helpen om deze zaken te verbeteren. We bemerkten veel invoelingsvermogen bij de mensen van het zorgkantoor. Toen het gesprek afgelopen was, zei de afdelingsmanager: “Zo en dan wil ik nu graag een afspraak maken om mijn belofte in te lossen. We zouden immers een halve dag mantelzorg komen verlenen. Laten we een datum prikken. Ik kom dan in andere kleren.” We vonden het geweldig. Het antwoord op mijn brief was natuurlijk sowieso heel prettig en dat deze manager het serieus meende en ook nog zelf komt, dat vinden we fantastisch.

Ik heb veel reacties gekregen dat we die mooie brief van VGZ en dat ludieke aanbod natuurlijk krijgen omdat ik fanatiek twitter en mijn ervaringen deel. Dat is ongetwijfeld zo. Wat ook zo is, is dat door mijn brief er aandacht is gekomen voor de onduidelijke, strenge en onpersoonlijke aankondigingsbrieven van het PGB-huisbezoek. Dat is op landelijk niveau opgepakt. De brieven worden verbeterd, niet alleen bij het zorgkantoor van VGZ, maar bij alle zorgkantoren in Nederland. Dat is winst, denk ik, voor alle mensen die gebruik (moeten) maken van een PGB om zorg in te kopen. Ja toch?