Vandaag gesproken met de chirurg. Allereerst kon hij me de plaatjes laten zien van de MRI. Dat zag er goed uit. De tumor kleurt veel minder aan dan dat ie in eerste instantie deed. Kortom, het gif heeft goed zijn werk gedaan en al een hoop foute cellen een koppie kleiner gemaakt. De lymfeklieren kleuren ook niet meer. Dat geeft moed voor de volgende drie kuren. Dinsdag hebben we een gesprek met de chirurg, oncoloog en radiotherapeut en worden er knopen door gehakt over het vervolg. We krijgen ze wel, die recalcitrante celletjes…. YES YES YES…
Verder hebben we het rapport van de patholoog-anatoom doorgenomen. Het meeste wist ik al. De tumor blijkt 20% oestrogeen-gevoelig te zijn en 10% progesteron-gevoelig. In feite is dat goed nieuws, want er bestaan methodes om al die hormonen in mijn lijf plat te leggen en dan is die groeifactor voor de tumor uitgeschakeld.
Maar… hij drukte me keer op keer op het hart niet te snel te willen gaan. Het nieuws van nu is dat de chemo goed zijn werk doet en al het andere kan pas later beslist worden. One step at a time, maar… dat vind ik ontzettend lastig. Ik wil vooruit, ik wil verder kunnen kijken, ik wil weten wat me nog ongeveer te wachten staat. Ik weet ook wel dat ie gelijk heeft, dat je pas beslissingen kunt nemen als je de volledige informatie hebt, maar gemakkelijk is dat niet. Ik wil eigenlijk vooral horen wanneer ik weer een normaal leven krijg…. Daarop was zijn antwoord glashelder: "Dat krijg je nooit meer."
Al met al heeft het gesprek me wel enorm goed gedaan. Ik weet pas 2,5 maand dat ik ziek ben. Het is allemaal zo snel gegaan. We zijn meteen met de behandeling van start gegaan, maar ik merk dat ik nog niet alles helemaal verwerkt heb. Nog een keer de informatie horen, nog een keer horen dat er weinig factoren in mijn voordeel zijn en veel in mijn nadeel, nog een keer horen dat we niet op de zaken vooruit kunnen lopen en dat niemand me kan zeggen of ik dit ga overleven of niet, het is wel pijnlijk, maar ik had het wel nodig.
Voor nu probeer ik mijn piekervraagjes te parkeren en een feestje te vieren. Goed nieuws is altijd reden voor een feestje.
Case of Dees 
Lieve Dees en B, Wat een goed nieuws! Gelukkig niet voor niets je zo ellendig en ziek gevoeld, je haren verloren,etc. Er gloort een beetje hoop aan de horizon! Neem een lekkere neut, kruip lekker tegen je maatje aan op de banken geniet ervan! Groet Berbera
gelukkig zeg! ik heb zo vaak je log gecheckt, was erg benieuwd.
even achteroverleunen nu!
liefsxxxmaan
LIEVE DEES
FF EEN DIKKE KNUFFEL EN KUS VOOR JULLIE DAAR
XXX ANNEMARIE
Hé Kanjer, ik vind je zo ontzettend positief en sterk! Dit móet je genezing ten goede komen, dat kan niet anders!! Fijn om je vandaag even gesproken te hebben. Ik weet als geen ander hoe moeilijk het verwerken is van deze kl*te ziekte. Nooit meer is je leven zoals het was…Je bent pas 2,5 maand verder en je komt in een rollercoaster waar je niet meer uit kan stappen. Dees, ik leef ontzettend met je mee!!! Dikke knuffel van je lotje….
Lieve lieve Dees,
Wat een heerlijk nieuws!! Je eerste battle is gestreden!!! Hopelijk geeft dit je moed!
XXX
Esmée
Wat ben ik blij om dit te horen. Deze heb je gewonnen !! En die kan je in je zak stoppen ! De volgende komt er aan !! Weer energie om er tegen aan te gaan !!
Kiek
Jij hebt echt een reden om een klein feestje te vieren!!! Kan me wel voorstellen dat je nu alles aan wilt pakken hoor, zou ik ook hebben. Maar tot zover gaat het toch goed he.
En nu in deze snelheid gewoon doorgaan.
Knuffie meid.
Dat is goed nieuws, en zeker reden voor een feestje! Ja, en die neiging om te willen weten-weten-weten deel ik met je, het is moeilijk te accepteren dat je soms gewoon moet afwachten en je op het heden richten, maar dat kun je! Een stap tegelijk, deze belangrijke is alvast gezet!
Super dat er effect van de chemo te zien is, dat geeft moed om door te gaan. Op naar de volgende ronde om de rest bij de kop te pakken. Liefs Noor
Desirée,
Ik weet zeker dat het niet alleen de chemokuren zijn geweest die hun werk goed hebben gedaan, maar dat de geboekte vooruitgang in het genezingsproces vooral ook aan jouw positieve instelling te danken is. Petje af! Probeer die er zeker in te houden!
Lieve groetjes van Jeanne.
Hoi Dees,
Inderdaad goed nieuws voor je! Genieten van het moment en laat je vooruit stuwen door positieve gedachten.
Groet en hele dikke kus,
JeWe
ps Ben tegenwoordig verantwoodelijk voor lanceren van nieuwe chemo in Europa voor MBC. Laat maar horen als je vragen hebt
Wat een geweldig nieuws! Inderdaad niet te hard van stapel lopen, maar dat blijft lastig. Ik kom snel langs, nu even niet met mijn bacillen-hoofd..
Kusjes daar!
hoihoi, wat een mooi nieuws!!
deze stap heb je vast binnen!!!
groetjes sannie
Lieve Dees, wat een ongelooflijk goed nieuws, dit geeft weer moed en hoop voor de volgende 3 behandelingen, maar nu eerst tijd voor een feestje.
Liefs Mathilda
Lieve Dees,
meis… jouw wil en moed om verder te gaan dan al kan is typerend voor jou. En denk aan je eigen woorden ook in de MMM voor je zwanger was van die lieve kleine Isis, die nu toch al heel groot begint te worden hè. Doe alles stapje voor stapje en vier bij elke positieve stap een feestje!
Meid… denk aan je eigen woorden en handel er naar!
Deze stap is binnen, deze stap is goed, dus tijd om te vieren en dan pas naar de volgende stap te gaan!
Dikke kus en knuffel van Wilma en de boys!
Lieve Dees,
een kleurige kraal aan je ketting, goed nieuws!
Hoop dat er nog veel kleurige kralen mogen komen, natuurlijk!
De arts had gelijk, je leven wordt nooit meer gewoon, maar uiteindelijk is het leven altijd al bijzonder 😉
Al hoop ik dat het wat minder bijzonder wordt dan nu!
Sterkte en liefs, Mien