Klieren positief. GVD. Hoewel de chirurg zegt dat dat feitelijk niks verandert, voelt toch als weeeeer een klap. Ik kom met grote stappen richting een situatie waarin deze K*T-kanker ook nog eens uitgezaaid is… (of ben ik nou fatalistisch??) Godzijdank gaan we dat vanaf volgende week drastisch bestrijden. Ik ben moe, boos en verdrietig.
Waarover twitter ik?
Mijn tweets-
Meest recente berichten
- De controverse rondom kankerscreening 16 mei 2018
- 10e kankerverjaardag 20 maart 2017
- 2017 1 januari 2017
Archief
Case of Dees 
Sjezus Cecile, wat ongelooflijk K*T! Het gaat allemaal wel heel erg snel zeg! Kun je het bijbenen allemaal?
NEEEE!
F*CK, !*$#%&#@$*&#$
Zijn geen woorden voor, in ieder geval geen nette.
Meid, meid wat een ellende.
Maarrr die K*T-K is echt niet uitgezaaid, dat mag gewoon niet. Het is niet uitgezaaid tot het tegendeel bewezen is!! Lieve Cecile/Dees, het is zwaar en het zal straks nog zwaarder worden, maar HET HOUDT ECHT EENS OP! En dan staat dit log op z’n kop omdat jij meldt dat je clean bent en nog lang en gelukkig leeft.
Wat een kl*tebericht.
Om de woorden hierboven en die jij zelf altijd gebruikt aan te halen Het is niet uitgezaaid tot het tegendeel is bewezen !!
Volgende week gaan we alles om zeep helpen. Je gaat wel heel ziek worden maar je moet er schoon uitkomen.
Dees we gaan ervoor !!
G*dver… ook dat nog.
Ik las laatst dat je schreef dat het je goed deed als een ander schreef vertrouwen te hebben in jouw vechtlust. Maar dat je daar zelf aan twijfelt, zeg?! Natuurlijk kun je het; je moet! Je gaat! En je gaat deze slag met verve slaan, inclusief hoedje. Al sta je op de kop van de chemo, zo’n spookcel krijgt jou er niet onder, hoor. Ben je mal?!
We gaan voor die marathon!
Keep up the faith (al is dat op zo’n dag als vandaag moeilijk)!!
Liefs, Mikki
Beste Dees,
Als oudste zus van Mandy, weet ik heel goed, wat je nu meemaakt.
In feite zak je steeds dieper weg, maar geloof me, als je eenmaal met de chemo bent begonnen, heb je toch het idee, dat je zelf meehelpt om de kanker te bestrijden.
Het wordt een zware strijd, maar er zijn ook dagen, dat je kan lachen.
Ik kan het weten, want de dagen na de chemokuren van Mandy, ben ik altijd bij haar geweest.
Ik wens jou en je familie héél véél sterkte!
Wees niet bang voor tranen,
stop angst niet weg
Laat het verdriet maar komen,
want gevoelens zijn oprecht
Er komt een tijd
dat de zon weer gaat schijnen
en dat de tranen, de angst
en ook het verdriet,
langzaam zullen verdwijnen.
Groeten van Joke, zus van Mandy
( www. blima.web-log.nl )
Hey sterke vrouw,
Wees maar moe, boos en verdrietig, dat geeft toch helemaal niet? Je kunt niet altijd sterk zijn en blijven lachen en al helemaal niet in deze situatie met dit f*ck-nieuws! Wat je zelf al schreef in je vorige stukje: morgen weer een dag.
Ik ken je niet persoonlijk, maar ik heb al eens eerder geschreven dat je – gezien je reacties op zowel Freya als deze weblog – op me overkomt als een sterke, vrolijke meid en daarom weet ik zeker dat jij deze strijd in ieder geval aankan! Met jouw karakter, humor en liefde van man en dochter kom je er doorheen, met soms een lach en soms een traan!
Liefs van Jerney
Lieve Dees, weet niet wat ik kan zeggen, aleen je hoeft niet altijd dapper te zijn hoor, dat zou echt onmenselijk zijn, en dan zouden we ons allemaal wel heeeel klein voelen naast jou. Je bent al zo dapper en inspirerend en lief en grappig, dat je heel veel mensen ontroert en daardoor ook helpt. Maar god, dit is gewoon zwaar k#t. Zo te zien zijn er heel veel mensen die je er mee doorheen willen slepen. Ik ben echt heel blij dat je een lieve lotgenoot hebt (terug)gevonden, want echt begrijpen kun je het natuurijk niet als je dit niet zelf meemaakt. maar desondanks hoop ik dat ik ook een klein minibeetje kan meesteunen, door aan je te denken en je steeds weer heel veel positieve energie toe te sturen (al geloof je daar niet in :-)) Nou ja heel veel woorden terwijl ik echt niet weet wat te zeggen… behalve dan een hele dikke kus en sterkte met je stijd in deze zware dagen.
Tjee Dees,
Wat valt er toe te voegen aan alle reacties. Je bent zo lief, grappig, eerlijk recht voor z’n raap, je laat ons allemaal delen in je verdriet, onzekerheid, angst, maar ook je zwarte humor, die houdt jou en Robert ook op de been hoor, echt!
Ik vind het soms best lastig te reageren omdat het zo herkenbaar is, en ik niet over mezelf wil praten, aan de andere kant, je schreef laatst dat je dat ook wilt lezen.
Jouw steun en van de andere klavertjes alweer 3 jaar geleden vergeet ik nooit meer, dat heb ik je al gezegd. Vandaag had ik weer m’n halfjaarlijkse controle bij de gyn en die was weer goed (goed ja!!). Zoals altijd dacht ik aan jou, Talitha en Esmée als ik daar zit te wachten, de IVF is een gang verder, en nu dacht ik op een andere manier aan je zucht.
Die lymfeklieren, bij mij kwamen ze er pas achter tijdens de operatie, stuk of 40 weg uit het kleine bekken, en ik ben er nog hoor!
Wat je schrijft over het luisteren naar de chemo die je te wachten staat, weet je dat dit de enige keer is geweest dat ik echt heb zitten brullen in de spreekkamer. De volgorde was anders, eerst operatie, bestraling wist ik al en chemo kwam toen pas in beeld en vond ik het meest shocking, omdat je weet dat je doodziek wordt (en ik niet eens kaal zucht).
Goed dat je valium hebt, rust op wat voor manier dan ook is echt belangrijk, ik sliep de chemodag het liefst maar, en thuis zie je dan wel weer verder. Ik hoop toch zo dat het scheelt dat er 3 weken tussen zitten en je wat kunt bijkomen. Dat weet ik dus niet, “mijn” chemo was elke week een hele dag tegelijk met bestraling, niet te vergelijken denk ik, maar wel te begrijpen.
Ook wat je schrijft, kanker hoort nu bij je leven, dat is een waarheid als een koe meis, maar ik zeg nogmaals, probeer het per dag te nemen. Nu ben je fatalistisch, niet meer dan logisch, maar de vechtlust blijft, zo ken ik je tenminste.
Je bent meer met je lieverds om je heen bezig dan met jezelf, zo was mijn ervaring maar als de molen eenmaal gaat ga je mee, echt waar!
Blijf schrijven, ook een weer herkenbare uitlaatklep, oeps zit ik zelf ook weer te doen…
Mandy en jij gaan elkaar er doorheen slepen, zeker weten, alles maar dan ook alles is herkenbaar, dat kun je je misschien nog niet voorstellen, maar dat is echt zo. Trouwens dat doen jullie al!
Ik stop maar met mijn geklets, als ik eenmaal zit te tikken kan ik niet stoppen aarghhh!
Dikke kus ook voor Mandy.
En denk aan je eigen woorden: keep up the spirit, hoe moeilijk dat ook is nu!
Kan wel hele lappen tekst typen………maar dit is gewoon KUT…..zwaar KUT!
Knufff
Agnes
Lieve lieve Dees,
Wat een f*uck nieuws zeg!! Heel normaal dus dat je je boos en verdrietig voelt. Ik zou me echt zorgen gaan maken als je dat niet was. Maar lieve schat, ik wéét dat je een vechter bent….en dat is ook te zien/lezen hier op je weblog!
Je bent een kanjer!!
XXX Esmée
Lieve Dees meis heel erg veel sterkte.
Kl#tezooi meis.
Liefs Leonie
Sjezus, dit zie ik nu pas… Wat een ontzettende tegenvaller zeg. Maar inderdaad, niet bij de pakken neerzitten. Het is zo raar om nu al die stappen mee te maken, die ik normaal op de OK uitvoer. De port-a-cath plaatsen, de operatie. Maar het verhaal eromheen, we kennen het alleen uit Kluun. En nu uit Dees, want dat boek dat komt er! Ik las al dat meerderen het met mij eens zijn.
Liefs en dikke knuffel Talitha